- σίππιον
- σίππιον, τό,= στυππεῖον, BGU1080.18 (iii A.D.), POxy.1130.12 (v A.D.), etc.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
σίππιον
Look at other dictionaries:
σίππιον — τὸ, Α βλ. στυππεῑον … Dictionary of Greek
σίππινος — ίνη, ον, Α φτειαγμένος με στουπιά («σίππινος σάκκος», πάπ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < σίππιον, άλλος τ. τού στυππεῖον «στουπί» + κατάλ. ινος (πρβλ. λίθ ινος, ξύλ ινος)] … Dictionary of Greek
σιππινόμεστος — ον, ΜΑ γεμάτος με σίππια, με στουπιά («σιππινόμεστα προσκεφάλαια», πάπ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < σίππινος (< σίππιον, άλλος τ. τού στυππεῖον «στουπί») + μεστός] … Dictionary of Greek
στυπ(π)είο — και στυπ(π)ίο, το / στυπ(π)εῑον και στυπ(π)ίον, ΝΑ, και στιππύον και στίππυον και στιπύον και στίππον και στίππιον και στιππῑον και σίππιον και ως αρσ. στίπ(π)ος και στύπος, ὁ, Α το στουπί. [ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος, άγνωστης ετυμολ., ο οποίος… … Dictionary of Greek
συππινάς — ᾱδος ή άδος, ὁ, Α πιθ. στιππειουργός*. [ΕΤΥΜΟΛ. < σίππιον, άλλος τ. τής λ. στυππεῖον* «στουπί» (πρβλ. σίππινος) + επίθημα ᾶς, ᾶδος. Για τη γρφ. τού τ. με υ πρβλ. και τις ποικίλες γραφές τού τ. στυππεῖον*] … Dictionary of Greek
